Kendi işlerimden sonra sıra ablamların evini taşımaya geldi. Dört sene Artvn Hopa’da görev yaptıktan sonra Niğde’ye tayini çıktı. Avea’nın yarışmasından geldikten bir gün sonra (cumartesi günü) Artvin’deki ev sahibinden bir telefon aldık. Telefondaki ses yeni kiracının çarşamba geleceğini söylüyordu. Yani 4 gün sonra! Hemen o gün yola çıkmaya karar verdim. bir iki telefon görüşmesi sonucu Niğde’ye giden arabalarda yer olmadığı gerçeği ile yüz yüze kaldım. Neyse Aksaray’a giden bir otobüste yer bulabildim. Akşam 20.00’de bindim.

1. Gün: Sabah 7.30 sularında Aksaray’a indim. Oradan da saat:8.30’da Niğde arabasına bindim. Niğde’de hava İzmir’e nispeten serin de olsa sıcak yıprattı ev ararken. Akşam 19 gibi kiralık bir ev bulabildim, kiraladım ve 20.30’da Rize’ye giden otobüse yetiştim çok şükür.

2. Gün: Saat:12.30 sularında Rize’ye indim. Boğucu bir sıcak vardı. Başladım Niğde tarafına gidecek kamyon aramaya. Neredeyse tüm Rizeli kamyoncularla konuştuktan sonra tam ümidimi yitirmiştim ki Rize çıkışında Konya plakalı bir kamyona denk geldim. Hemen atladım, sordum Konyaya dönecekmiş, hemen pazarlığı yaptım, işi bağladım. Hemen atladık Artvin Arhavi’ye gittik. 2 Gürcü amele tuttum. Eşyayı yükledik. İlginç olan amelelerin bir tanesinin Gürcistan’da üniversite okumuş olması, neyse kamyon beni Rize garajına bıraktı. Gece saat:21.30 sularıydı. İndim garajda kimsecikler yok, sadece bir yer açık hemen daldım, sordum, “Niğde’ye araba var mı, Aksaray’a araba var mı, Konya’ya araba var mı, Kayseri’ye araba var mı ” diye muhtemel tüm olasılıkları sorduktan sonra Ankara’ya araba olduğunu ve bir kişilik yerin olduğu cevabını aldım. Tabii hemen aldım biletimi 22.30’da gelecek otobüsü beklemeye başladım. Bu arada yazıhanedeki abi her firmanın telefonlarıyla uğraşmaktan bıktığından yakındı, ben de telefonlarıyla hatıra fotoğrafı çektim.

Gelen otobüs Tiflis’ten gelen bir arabaymış. Şöför ve muavinler dahil herkes Gürcüydü. Bi ben Türküm! Su bile isteyemedim. Sağolsunlar onlar da dağıtmadı. İlk mola yerine kadar (Giresun) resmen börttüm :D Neyse zaten gördüğüm son mola orasıydı, uykudan resmen bayılmışım.

3. Gün: Sabah 12.00’de Ankara’dayım. Hemen Niğde arabası aramaya koyuldum ama ne mümkün, hepsi dolu en erken ertesi gün var ve ben acilen gitmem lazım, sabaha kamyon gelecek. Aradım, taradım, Mersin’e giden bir arabada yer buldum. “Zengen Makası” denen bir yerde inenceğim oradan Niğde’nin yakın olduğu söylendi. Ben de tamam dedim bindim. Yolda Tuz Gölü’nün yanından geçtik. Resmen kurumuş göl, aşağıdaki resimde görüldüğü üzere insanlar üzerinde rahatça yürüyebiliyorlar.

Neyse yol bitti gerçekten de dedikleri yerde indim ancak Niğde’ye 48 km uzaklıkta olduğunu orada öğrendim :D

Neyse bekledim gelen geçen otobüs yok ben de İYTE’den bolca idmanlı olduğum otostop sporuna başvurdum. 1-2 derken yumurta taşıyan bir kamyonet aldı beni Niğde’ye getirdi… İşleri halletim, ameleleri buldum, kamyonun sabah 5 gibi geleceğini öğrendim. Sağolsun ev sahibimiz iyi bir insan, beni evinde misafir etti.

4. Gün: Sabah 4.30’da uyandım, giyindim, ev sahibim ile kahvaltı ettik. Kamyon 5.30 gibi geldi, amelelerle eşyayı indirdik. Kamyonla helalleştik, ev sahibiyle vedalaştık, garaja gittim, niyetim biran evvel izmire dönmekti ancak en erken araba saat:20 de imiş, eve döndüm bir yattım ki bayılmışım. Akşam üzeri kalıp biraz Niğde turu attım. Bu tur sırasında hala Osmanlı Sancağı görünümündeki şehirin meydanındaki 16 Türk Devletinin kurucularının heykellerini bir fotoğrafladım.

Sonra otobüse binip İzmire döndüm çok şükür. Bir dahaki maceramızda görüşmek üzere…

İşte bu da dört günü bilançosu:
İzmir – Aksaray -> 692 km
Aksaray – Niğde -> 123 km
Niğde – Rize -> 822 km
Rize – Arhavi -> 80 km
Arhavi – Rize -> 80 km
Rize – Ankara -> 827 km
Ankara – Niğde -> 348 km
Niğde – İzmir -> 799 km
Toplam 3771 km