Ev arkadaşım Onur Adsay ile neredeyse bütün kış uğraşarak KOBİler için içerik yönetim sistemi yazdık. Adıyla büyüsün Onur koydu adını WebArtı. Bayağı uğraştık, hele Onur tasarımla resmen boğuştu. Neyse bunu nasıl tanıtırız, nasıl pazarlarız derken, bir duyuru gördük. Okulumuz yani İYTE bir proje pazarı düzenliyordu. Mükemmel yaw. Üniversite-sanayi işbirliği doruk noktasına çıkacak, biz de bundan yararlanacaktık. Başımızı hemen vurduk, akabinde kabul edildik. Sonra onur bir-iki gece sabahlayarak güzel bir afiş yarattı. Aşağıdaki afişi:
ilki 18 Haziran 2008 Çarşamba günü Makina Mühendisleri Odası’nın Tepekule adındaki kongre merkezinde olacağı, ikincisinin ise 25 Haziran 2008 günü Kemalpaşa Organize Sanayi Bölgesi İdaresinin binasında olacağı duyuruldu.
Ödüller de iyi sayılırdı, birinci 1000, ikinci 750, üçüncü ise 500 lira alacaktı.Neyse 18’inde koşa koşa gittik,
Onur’la. Hatta kartvizit bile bastırdık. Hayatımın ilk kartviziti:
Gittik sabahın onunda başladık beklemeye. 100’den fazla proje vardı. Biz sanayiden insanlar beklerken biz bize takılacağımızı anladık. Gelen giden pek olamadı tabii sanayiden, makina mühendisleri odasından bir-iki kişi geldi sadece, gerisi İYTEliydi. Yani iyteliler projelerini birbirine anlattı. Sonra birinci, ikinci falan açıklandı. Birinci olan arkadaşın birinciliğini kutlamak lazım, sonuna kadar haketmişti. Neyse o gün bitti, umutları Kemalpaşa’ya bağlayıp sessizce dağıldık.
Ablamın Niğde’ye tayini nedeniyle günü birlik bir Anadolu turundan ayağımın tozuyla Kemalpaşa’ya gittik. Hatta o kadarki Ankara – İzmir otobüsünden Kemalpaşa kavşağında inip serginin yapılacağı yere gittim. Önemli bir mevzu tabii, tüm Kemalpaşa Organizeden sanayici ve kobiler İYTE Proje Pazarı‘na akacak, istediğimiz tanıtımı yapacaktık. Ama İYTE makus talihini orada da yenemedi, İYTEliler birbirine anlattı hikayelerini sabahtan akşama kadar ayakta kaldığımızla kaldık, net bir sonuç elde edilemedi. Umarım gelecek senelerde daha çok pardon birçok sanayicinin ilgisi bu etkinliğe çekilebilir. İYTE hakkettiği ilgiyi birgün elde eder, umarım.
Bu da o günden bir hatıra, afişimiz ve biz:
