2008’de İYTE Bilgisayar Mühendisliği’nden mezun olduktan sonra bi de yüksek yapam demiştim. Kayıt zamanda askerlikle ilişkisi var mıdır kağıdı istemişlerdi, ben de Torbalı’dan bu kağıdı alıp okula vermiştim. Bu kağıdı Alperen de almış, ancak alırken Yedek Subay kaydını da yaptırdığı için 2 gün kadar sürmüştü. Benim ki ise 15 dakika sürünce Alp’le baya dalga geçmiştim :D Ee ne demişler gülme komşuna gelir başına diye. Okulla askerlik şubesi arasındaki yazışmalardan sonra askerlik şubesine gitmek zorunda kaldım. Askerliğim tecil edilmemişti. Okuldan diplomamın “aslı gibidir”ini alıp askerlik şubesine gittim. Cuma günüydü. Öğleden sonraydı eve görevli sivil memur hemen bana diploma aslı ve nüfüs cüzdanının 3er kopyasının getirmem gerektiğini söyleyip kibarca kovaladı. Pazartesi günü diplomamı okuldan ödünç alıp salı günü sabahın kör vakti askerlik şubesine gittim, tabii 3er fotokopi ve belge asıllarıyla… Aynı memur fotokopileri aldı, asıllarını da üzerime atıp bunlara gerek yok dedi ben de ufaktan gıcığımı kaptım, ulen madem gerek yoktu neden uğraştım.Bekledim, bekledim, bekledim, memur “4 fotoğraf” dedi. Ee, söylememişlerdi. “Issız adam”dan yadigar bir şarkı patlatayım araya:
“Bana yalan söylediler, bana yalan söylediler, fotoğraftan bahsetmediler” Hehehe.
Hemen şubeden çıktım, etraf yol sokak fotoğrafçıyı neden bulacağım derken hemen köşedeki büfenin bu hizmeti verdiğini öğrendim. Büfecimiz “Para için değil, amme hizmeti yapıyorum fukaraya” edebiyatı eşliğinde 4 fotoğraf için 7 lira alarak sinirlerimin daha da zıplamasına katkıda bulundu. Neyse, uzun bir bekleyişin ardından saat: 11.30 sularında beni askeri hastaneye sevk ettiler sağolsunlar beni. Sevk ederken de raporundan mutlaka 2 fotokopi getir dediler, eyvallah. Hemen şubeden ayrılıp koşa koşa 3 vesaitle hastaneye gittim. Tam öğle tatiline girecekleri sırada “Danışma hekimine” başımı vurdum. Hemen beni dahiliyeye sevk ettiler, gittim. Ayak üstü doktor boyumu kilomu sordu, kağıdımı doldurup verdiler. Genel Cerrahi’ye gittim. Tabii öğle tatili olmuştu, o arada Gökmen ile lafladık biraz. Bu arada belirtmeden geçemeyeceğim. Dahiliye raporumda aynen şu yazıyordu:
“… kilo – boy endeksine göre üst sınırdan 28 kilo fazlası vardır, askerliğe elverişlidir”. 28 kilo, yazıyla yazıyorum yirmi sekiz kilogram fazla. Yani sırtımda aşağı yukarı bir uzun LPG tüpüyle yaşıyorum. O bile darasıyla 25 kilo falan ediyor :)
Sonra Genel Cerrahi’ye gittim, başladım beklemeye, öğle tatili bitti, hemşire kapıyı açtı. Elimdeki sevk kağıdımı hemşireye verdim, kapıdaki “Rütbe öncelik” belgesini inceliyordum ki hemşire seslendi ismimi. O anda biri peyda oldu, önüme geçti ve hemşireye “Ben bilmem ne çavuşum, benim önceliğim var” dedi, geçti. Tabii uyuz oldum, “komam ulen bunu yanına” derken aklıma “Rütbe öncelik” belgesi geldi. Hemen atladım, “Ben yedek subayım, rütbem sizinkinden yüksek” deyiverdim :D İşte o an yine zaman durdu ve hemşirenin beni kastederek söylediği “Subay haklı” sözüyle tekrar akmaya başladı. Neyse girdim, işimi hallettim “Askerliğe uygundur” raporumu alıp şubeye vardım. Raporun fotokopisini çektirmek için baştaki büfeye gittim. Çektirdim çektirmesine de Allah çektirmesin toplam 4 A4 fotokopi için siyah – ıorbeyaz tabii bunlar 2 lira istedi, ben de “Abi, yuh, renkli afiş basıyorlar bu fiyata” tepki gösterince 1.5 liraya işi bağladık. Neyse sonra şubeye gittim, tecil kağıdımı aldım, tam çıkacakken memur “Kağıdın fotokopisini bir süre taşıyın mutlaka yanınızda” dedi. Neden dedim, memur “Şu an asker kaçağı görünüyorsunuz, polis – jandarma çevirmesinde boşuna almasınlar sizi” dedi, ben de bunun üzerine dumur olarak sessizce dağıldım…