Facebookta şurda burda bi ara modaydı 80lerde çocuk olmak konusu. Ve o konularda hep adı geçerdi famecity nin.
Çok net hatırlıyorum, açıldığı zamanı o zamanki tantanayi. Hiç gidemedim ve hep büyülü bir yer olarak hayal ettim, bir masallar ülkesi.
Hiç unutmam, teyzemler bize gelmişlerdi eskişehirden. Teyzem kuzenleri götürmüştü, bizi davet bile etmemişti. Akşam eve geldiklerinde de kalan jetonu bana verdiler, hala saklarım. Büyülü ülkenin anahtarı gibi…
Yıllar geçti birkaç kez el ve isim değiştirdi. Ama bu sürede nedense hiç gitmedim.
En sonunda geçen gün yeniden aynı isimde açıldığını duyunca artık gidip görmenin zamanıdır dedim. Gittim, gördüm oynadım çok bi numarasını görmedim. Belki de gözünde çok büyütmüşüm, bilemiyorum.
Oyuncaklar fena değil ancak hepsi ikinci el. Ya eskiden kalma ya da istanbulun, avrupa ya da amerika eskisi. Yeni heyecan verici teknolojik bi oyuncak göremedim. Sadece motorsiklet fena değildi.
Şöyle üç boyutlu, daha interaktif bişiler olsa güzel olurdu doğrusu.