Irak’taki ev kardeşlerimle uzun zamandır sürdürdüğümüz korku, gerilim filmleri izleme geleneğimizi değiştirmeye karar verdik ve “bir komedi filmiyle devam edek” dedik. Ara ara sormuyor değildik “la zaten korku filmi gibi etraf neden daha da geriyoruz kendimizi” diye. Neyse insanoğlu işte hep daha fazlasını istiyor :D

Komedi filmi ararken aldığı 8.2 gibi baya yüksek IMDB puanı ile bizi cezbeden bu filmde karar kıldık. Daha izlemeden önce filmin “komedi, drama, gerilim” gibi biraz ilginç bir türe sahip olması da kafaları karıştırmadı değil. Editör mü yanlış işaretlemişti acaba?

Gelelim filme. Film, 6 farklı ama benzer ana fikirli parçadan, hikayeden bahsediyor. Bu altı hikayeyi özetlemeye çalışayım:

• Hayatı boyunca insanlar tarafından kazık yiyen, hor görülen bir gencin bu insanların hepsini bir uçakta toplayıp intikam alması
• Ailesini yokeden adam ve çocuğuyla karşılaşan genç bir kızın intikam duygusunu bastırmaya çalışması ama yaşça büyük arkadaşının buna dayanamayıp intikamını alması
• Yol verme tartışmasının büyüyerek sonun intikamla bitmesi
• Bir patlayıcı uzmanının yerel yöneticilere ve kanunlara kızgınlığı sonucu herşeyini kaybetmesi
• Oğlu kazara hamile bir kadını bir kazada çarparak öldürmesi üzerine onu kurtarmaya çalışan zengin baba, olayı para için üstlenecek evin hizmetlisi, aracı olan avukat ve tezgaha katılan devlet görevlisi dörtgeninde pazarlık, üçkağıt ve öfke üzerine bir sinir harbi
• Düğün günü gelinin davetlilerden birinin müstakbel eşinin eski maceralarından biri olduğunu farketmesi ve düğünü birbirine katması, intikam konusunda doktora çalışması yapması.

Ha “babacım ben senin ne anladığını istemiyorum, bana kaynakla gel” ve “ingilizcem de var dersen” seni wikipedia sayfasıyla başbaşa bırakıyorum: http://en.wikipedia.org/wiki/Wild_Tales_%28film%29. Ama sevgilim okuyucum bu linke giderken şunu bil ki benim gibi sevgisini katmış olamaz wiki, bunu da unutma…

Biz devam edeelim, altı hikayenin de hemen hemen anlattığı aslında kişinin bir anlık öfkesinin ve intikam duygunun sonuçları. Aslında filmi öncesinde yaşadığım günde belki öfkeden belki sıkılmışlıktan aldığım ve uygulamak üzere olduğum bazı kararları da bu filmi izledikten sonra ikinci kez düşünmem gerektiğini farkettim.

Hatta öfkeyle yaptıklarımı, pişmanlıklarımı ve iyi ki yapmadım dediklerimi gözden geçirdim. Abartmak istemiyorum ancak bazı fikirlerimin değiştiğini hissettim, bi “tık” daha büyüdüğümü düşündüm. “La hakkat” dediğim çok nokta oldu. Bilemiyorum belki izlediğim zamanki ruh halimdi bunun nedeni, ya da film çok başarılı. Artık buna siz sevgili okuyucularım karar versin…

Film 122 dakika ama film boyunca hiç sıkıldığımı hatırlamıyorum, onca gerilime rağmen araya tıkıştırılmış komik anlar, arada rahatlamanıza ve sıradaki sıkıntılı duruma karşı hazır hale getiriyor. Bu arada “ana film ingilizce değil mi, anlamıyorum” demeyin, film zaten Arjantin – İspanyol ortak yapımı ve İspanyolca ama arada bazı kelimeleri anlayabiliyorsunuz, Facebook gibi :D

İşin özeti filmin, kendisi ve müzikleriyle (çok affedersin soundtrack) muhteşem ve IMDB puanını fazlasıyla hakediyor. Son söz olarak, atalarımız aslında çok güzel özetlemiş durum: Öfkeyle kalkan zararla oturur.

İlk fırsatta izlemenizi tavsiye ederim mutlaka…

Filmin resmi fragmanı:

Filmin müzikleri: